വിശ്രമം... വിളിക്കുമ്പോൾ..

മഴയാണെങ്കിലും വെയിലാണെങ്കിലും വെളുപ്പിന് ഉണരാനുള്ള മടി ഒരു ശീലം തന്നെയാണ്.വീട്ടിൽ പോകുമ്പോൾ മാത്രം മുകൾ നിലയിൽ ഉള്ള എന്റെ മുറിയിൽ  വൈകി ഉറങ്ങുകയും കാലത്തു അടുക്കള ജനലിൽ കൂടി വരുന്ന വിഭവങ്ങളുടെ മണം ആസ്വദിച്ചു കൊതിയോടെ ഉണരുകയും ചെയ്യുന്ന ദിനങ്ങൾ ജീവിതത്തിൽ കിട്ടുന്ന ബോണസ് തന്നെയാണ്.. ഉത്തരവാദിത്വം ഒന്നും ഇല്ലാതെ അലസമായി ഉണരാനും അമ്മ ഇണക്കുന്ന വിഭവങ്ങൾ ഗ്രഹണി പിടിച്ചവൻ ചക്കക്കൂട്ടാൻ കണ്ടപോലെ കൊതിയോടെ വാരിതിന്നാനും അത്തരം ദിവസങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്...രാവിലെ ..ഉച്ചയ്ക്ക്.. രാത്രി...എന്തു ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കും എന്ന ചിന്ത ഇല്ലാതെ അമ്മയുണ്ടാക്കിയ എന്തും അമൃത് പോലെ കഴിക്കാൻ എപ്പോഴും അവസരം കിട്ടാറില്ല...കിട്ടിയാൽ അത് നന്നായി ഉപയോഗപ്പെടുത്തതെ വരാറുമില്ല...ഓരോ അവധിയും അമ്മയോട് കൂടെ ചിലവിട്ട് തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ അടുത്ത അവധിക്കാലം വരെ ഉള്ള ഊർജം മനസ്‌ഡിലും ശരീരത്തിലും നിറയ്ച്ചു കൊണ്ടു വരാറാണ് പതിവ്...ഓണം അവധി അടുത്തു മനസ്‌ഡിൽ വിശ്രമം... വിശ്രമം.. എന്ന ചിന്തകളും നിറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

നിർത്താതെ പെയ്ത മഴയ്ക്ക് ശേഷം പൊൻവെയിൽ പരന്ന രണ്ടാം ദിവസം ആയിരുന്നു ഇന്ന്...അലക്കാതെ കൂട്ടിവച്ച വസ്ത്രങ്ങൾ എല്ലാം അലക്കി വെയിലിൽ ഉണക്കി കഴിഞ്ഞു..കാവിലെ നാഗരാജാവ് ഇന്ന് കളിയുടെ മൂഡിൽ ആയിരുന്നു..ഓരോ തവണയും മുന്നിലെ ഓട്ടുവിളക്കിൽ തിരി തെളിക്കുമ്പോഴും പൊൻവെയിലിനൊപ്പം ഇളം കാറ്റിനെയും കൂട്ടിവിട്ട് അവയെല്ലാം കെടുത്തികളഞ്ഞു.അഭിഷേകത്തിനായി ചെമ്പു കലശങ്ങളിൽ  എടുത്തു വച്ച കിണറ്റിലെ തെളിനീർ തുളസി ചേർത്തു ഗംഗാ തീർത്ഥം ആക്കി  കാത്തുനിന്നിട്ടും  ഒരുപാട് നേരം കഴിഞ്ഞാണ് വിളക്ക് കൊളുത്തുവാൻ ആയത്...തീർത്ഥവും മഞ്ഞൾ പ്രസാദവും പൂക്കളും വാങ്ങി തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ മുറ്റത്തു എന്റെ ഒറ്റക്കാലൻ മൈന കൊത്തിപ്പെറുക്കുന്നത് കണ്ടു.കൈയ്യിൽ ഒരുപിടി ചോറുമായി വിതറിക്കൊടുത്തതും പാഞ്ഞു വന്ന കാക്കകൾ അവനെ കൊത്തിപ്പായിച്ചു കളഞ്ഞു.കാൽപാദം മുറിഞ്ഞുപോയ വേദനയും സഹിച്ചു അവൻ എങ്ങിനെ ആവും ഭക്ഷണം തേടിയിരിക്കുക??😢😢.ഒരു പാദത്തിൽ മാത്രം ശരീരഭാരം ബാലൻസ് ചെയ്യാൻ എങ്ങനെയാവും പഠിച്ചിരിക്കുക???ആ മുറിവിന്റെ വേദന എങ്ങിനെയാവും സഹിച്ചിരിക്കുക???അറിയില്ല..വേദന ...എല്ലാവർക്കും ഒരുപോലെ അല്ലെ???പാദം മുറിയുമ്പോഴും...പ്രിയതമനെ പിരിയുമ്പോഴും...ചങ്ങാതിയുമായി പിണങ്ങുമ്പോഴും...വേദനകൾ തന്നെയാണ്...  ഒരിക്കലും തുലനം ചെയ്യപ്പെടാൻ ആവാത്തവയാണവ...

മഴയ്ക്ക് ശേഷം മരങ്ങൾ ...ചെടികൾ ഒക്കെ പുഷ്പിച്ചു തുടങ്ങി... സ്കൂളിന് മുന്നിലെ പ്ലാവിൽ പടർത്തിയ ഓർക്കിഡ് ആദ്യമായി പൂക്കൾ തന്നു..അതിന്റെ ഇതളുകൾ എട്ടുകാലികളെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നുവെന്ന് കുട്ടികൾ പറഞ്ഞു....മുക്കുറ്റി ചെടികളും തുമ്പച്ചെടികളും അങ്ങിങ്ങായി മുളച്ചു തുടങ്ങി..... പേരറിയാത്ത ഒരു ചെടി വെയിൽ നാളങ്ങൾ പോലെ ഓറഞ്ചും ചുവപ്പും ഉള്ള ഇതളുകൾ കാട്ടി ചിരിച്ചു....ആലസ്യം വിട്ട് ഞാനും ഒരു പുതിയ ദിവസത്തിന്റെ ജോലി തിരക്കുകളിലേക്ക് ഇറങ്ങി....😍😍